Güneş ışıkları, siyah saçlarını parlatıyor, damlararı tenini süslüyordu.
Karanlıkta sıcak bir alev gibi parlardı gözlerin.
Rüzgâr esintisi yanaklarını severken, ağaç yaprakları sanki şiir okuyordu sana.
Bütün evren senin bir parçam mıydı? Yoksa papatyalar ile aynı yaratılış mı var sende?
Ay ışığı gölgeni kaybetmemek için mi etrafında dolaşıyor?
Güneş sadece senin için mi yanıyor?
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta