Güneş ışıkları, siyah saçlarını parlatıyor, damlararı tenini süslüyordu.
Karanlıkta sıcak bir alev gibi parlardı gözlerin.
Rüzgâr esintisi yanaklarını severken, ağaç yaprakları sanki şiir okuyordu sana.
Bütün evren senin bir parçam mıydı? Yoksa papatyalar ile aynı yaratılış mı var sende?
Ay ışığı gölgeni kaybetmemek için mi etrafında dolaşıyor?
Güneş sadece senin için mi yanıyor?
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta