Erkek:
Bir ömür sustum... adını kalbime kazıdım,
Her nefeste seni, her duada yazdım.
Sen bilmeden , bin kere ağladım.
Kadın:
Ben de sevdim... yankısız dualarımda,
Gecenin nabzında, uykusuzluğun eşiğinde.
Ama her sabah, adınla açtım gözlerimi.
Erkek:
Zaman geçti, saçlarıma ak düştü,
Ama yüreğimde sen hala ilk günkü,
Sana dokunmak hala en sessiz mucize.
Kadın:
Rüzgar bile duymasın istedim sevgimi,
Gözlerime sakladım kalbimin yerini.
Her susuşta biraz daha sana koşarken ben.
Erkek:
Bir kere "Seviyorum " diyemedim,
Ama her gece satırlara anlattım seni.
Ellerimi zincirledim kaderime.
Kadın:
Yıllar geçti, ben hala aynı yerdeyim,
Bir gülüşünle doğup, yokluğunda eksiliyorum.
Sevdanı içimde taşıyorum, bir sır gibi, ölümsüz.
Birlikte (Nakarat)
Biz sustuk, ama kalplerimiz konuştu,
Her nefes birbirine dokundu, anmadan.
Ama biz, aynı hayalin düşündeyiz şimdi.
Kadın ( Son)
Ve bil ...
Ben seni hala,
Ruhumun tam ortasında sevmekteyim.
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!