bir ömrü birgünde yaşadım
yedim içtim zevk-i sefa ile mesk oldum
güldüm kahkaha attim nefs-i kabarttım
sonunda
daldan düşen yaprak gibi
kalakaldım soldum kurudum
unuttum benliğimi kendimi varoluşumu
arkama bakınca cebime baktım
sadece ziyan küfürler meski-sefa gördüm
yaşkırk üç olmuş
bana saçtaki aklar kaldı
dilde betbah sözler gönül kiri
kaybolmuşum aydınlık yolda
yanlış yola sapmışım balçıga bulanmışım
çıkmak için ugraşagıma gömülmüşüm
şimdi ne fayda bir ömre bir nefes yetsin
Kayıt Tarihi : 14.2.2015 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiriniz çok güzel.Mükemmel bir konu işlemişsiniz. Bu dünyaya gönderiliş sebebimiz kimsenin aklından geçmiyor.Dünyaya gelişimizde ne gibi görevleri ifa ederek yaşamamız gerektiğini düşünen yok.Maneviyat iflasın eşiğine maddiyat revaçta .Rabbim cümle Müslümanların basiret gözünü açsın.Kardeşim şiirinizi ve sizi tebrik ediyorum Selam ve muhabbetlerimle.ESEN KALIN
TÜM YORUMLAR (3)