hasta akşamlarda korkardım ay ışığından
arardım annemi ateşler içinde buz gibi bir bardak su
alnıma mı dokunur ellerin anne yoksa yalnızlığın gölgesi mi
dalga kıranlarım yok artık denizlerim hırçın hayalsiz donuk
hiçbirşeye ağlamam annemin kırık sesini duyduğumu saymazsam
tınmam ölümden geride şiirlerim yoksulluğumla zengin öykülü
yalanlarımı bitirdim çocukluğumda bulutsa bulut gülüşse gülüş
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta