Bir Ölüm Bekleyen Adam!

öleceğini bildiğimizbir adamı ziyaret ettik
ölümle tanışacak bir bir kanserli adam gördüm ilk kez
solgun yüzü,zayıf çehresiyle
yavaş yavaş vedaya hazırlanıyordu hayata
ve titrek sesiyle
hoş geldiniz dedi hatta
oğulları eşi yanındaydı
eriyordu günden güne belli ki son haftadaydı
sanki ölmek istemezmişcesine sarılmıştı elindeki tesbihe
yaşarıyordu gözleri
ben şimdi ölecek miyim diye sordu kaç kez bize
ve sıkılgan olmayan bir serzenişle boğuşuyorken sözleri
ne zordur dedi
gitmek, hakkınızı helal edin görüşememekte var
o an ağlayanlar arasında olmak lazım gelirdi oysa
bir kadın sesiyle ağlamaya başladı adam
bazen uykuya dalmaya korkuyorum dedi
uyanamam diye uyumuyorum sabah,gece, akşam
uyandığımda cıvıl cıvıl çocuk sesi geldiğinde
yaşıyorum diye sevincim oluyor dedi
saniyeler sonra
evet,herkes ölecek herkes
bu rahatlatıyor diye sararmış yaralarını gösterdi son bir umut ile
bakın geçiyor dedi son bir yaşam hamlesiyle
gözlerinde gözlükler kaydı kayacakken
ben onun şiirni yazarken
oğlu,kızı kara haberi karşılayacakken
o sadece Namaz kılıp dua ediyordu
keşke diyordu
daha hazırliklı gitseydim Rabbin huzuruna
bakıyordu öylece
şiir bittiğinde
öksürdü kan çıkan mendilinden,
ürktü
iç sıkıcıydı yaşananlar
iç karartıcıydı muhakkak
adam üşümek istemiyorum dedi
nasıl dedim ağlayan gözlerimi çekerek üzerinden
mezarda üşütmeyin dedi, dua edin ve dua edin ne olur
adam bir süre hastalığını unuttu ve hafif gülümsedi
hem dedi
hem sanki kıyamet kopacak diyolar,dünyanın sonu geliyormuş
evet dedim birşey kaybetmeyecek imajı vermek için adama
öylece çaresiz ayrıldık.
herkes ölüm haberini bekliyor şimdilerde
bende
şiirni yazıp duasını vereceğim bir hayat için
birgün onunla aynı kaderi paylaşacağımız için
korku var kalbimde,birazda umut
yıllar var diye......