Bir Ölü Yazıyor Şiiri - Burak Güneş

bir ölü yazıyor
çalar saatin en başında
görememekte hiç gözlerim
bu diyardan ki en başında
yağmaladı ciğerimle
o gözümde büründüğün
kollarımda bir intihar ki
balkonlarda süründüğüm
anlamazlar bu hasretin derinliğini
bir başına kalmadıkça
yardımlarla hastaneler
hiç morfini vurmadıkça
oldurmaktı sevgimiz ve
hiç olmadı bu yüreğimde
vedalarla tanıştım hep
sevmedim ki ölümlerde
eşiğindeyim ölümlerin
sevdalarsa ekseriyeti
geçmedikçe ölümlerim
neyleyim ki gözlerini.
...
enerjimle yaşamımda
yaşadık ve dedim bir dur
hali hazır şarkılar var
oku ve de bir gelir bul
bir sap olmaktı bu hayatın endamı
bir nam salmaksa yok et deryayı!
dirhemlerle ölçeklenir,yazdıklarım yok sanatı
beyhude ve çok alımlı bir ölümle
kaldırılır bu naaşım...

uktedir hep gönlümün bam telinde
yaşamanın bu mutluluğu
nasıl diye düşündükçe
derde düşer bu hallerin yokluğunu
..

tasarruf diyecekler,kotalıdır sevinçlerim
ben gülmedikçe yazacaktır içtiklerim!
poyraz mıdır bilemem de sarsar hep bu biçtiklerim
ne de güzel gülüyor bak,kanlar oldu dileklerim!
...
yoruldum ben,bunu kimse görmedi ki!
eğreti mi yazdıklarım? hiçbir doğru görmedim ki!
örnek alır her şairin acılarla öldükleri
biter artık şarkılar ve yakındır ki ölümleri.