Bir öğretmenim ben.
Ay ışığından kalemimle,
Karanlıklara aydınlık gelecekler çizerim.
Ve beyaz kanatlı türkülerle
Barış güvercinleri uçururum
Çocuklarımın yüreklerine.
Dostluk, erdem, ahlak tohumlarını
Ekerim bir bir sinelerine
Ve toprak olurum sonra
Serpilirim üzerlerine avuç avuç
Gövdemde filizlenirler
Beraber döneriz bir gül bahçesine.
Yayılır dört yana
Dörtnala bahçem
Sevgisi çoktur yeter tüm insanlara
Kucaklar ayırmadan ne dili ne dini ne de rengi
Kucaklar kırmızı beyaz ülkemdeki
Tüm çocukları.
Bir öğretmenim ben barıştan kalemimle
Hür dünyalar çizerim çocuklarımın yarınlarına.
Bir öğretmenim ben
İnsan yetiştiririm,
Robot yapmam.
Usul dokunurum saçlarına yavrularımın
Şefkat dilini kullanırım en çok
Kötülüğü, ayrımcılığı, cehaleti
Elimin tersiyle iterim.
Bir öğretmenim ben
Mum ışığından kalemimle
Yeni yüzler aydınlatırım
Alevim tükenene dek.
Kayıt Tarihi : 4.4.2010 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Akar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/04/bir-ogretmenim-ben.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)