Bir Oğlu Olmalı İnsanın...

Yalana gerek yok!
Burnunda tütüyor insanın bir erkek çocuk...
Evden çıkarken baba unutma akşama işten gelirken çikilota al diye seslenen elleri ufacık avucunu kıstığında topak topak tatlı mı tatlı saçının kakülü gözünün önüne düştüğünde üfleyen,gece ağıdıyla ortalığı ayağa kaldıran ama babaya ninni gelen o cıyak yufka ses..
Büyüdüğünde beraber maça gidebileceğin,oturup spor tartışabileceğin,piknikte O'nu salıncakta sallarken annesinin hadi yemek hazır ellerinizi yıkayıp doğru sofraya dediğinde oley diye çığlık atıp kendini salıncaktan bırakıp düştüğünde en çok O'nun için endişelenebileceğin,kınalı elleriyle vatani görevine uğurlarken uzun uzun ağlayabileceğin,mezuniyet töreninde arkadaşlarıyla tanışırken:"İşte size bahsettiğim süper babam bu! benim babam birtanedir çok anlayışlıdır,dünyanın en iyi babasıdır." dedirtebilmenin hazzı bambaşkadır şüphesiz.
Oğlum Alperen tmm git git ama dikkatli ol yollarda olur mu? dediğinde "Pekiyi babacığım sen merak etme hız yapmam gider gitmezde ararım" diyebilecek bir evladının olması ne güzeldir.
Gözler uzağa daldı mı bilki aşık oldu bizim oğlan "Baba bir kız var çok güzel görsen bir gülüşü var sanki güneş doğuyor şiirler yazdım O'na sevdam dedim canım dedim çok seviyorum sen hiç aşık oldun mu baba?" dediğinde haydi gidip alalım kızımızı bekletmeyelim evlat akşama yaptır çiçek ve çikolatamızı gidip Allahın emriyle isteyelim kaygılanma hem ben tecrübeliyim biliyorsun Bülent ağbine yengeni de ben istemiştim diyebilmek ne şahane şeydir.
Arkanı döndüğünde kulakları kapalı,yüzüne baktığında güller açmalı oğlunun suratında
Bir oğlu olmalı insanın;
baldan öte kaymağının sol yanında...