Bir Odaya Sığmayan 13 Kalp 1. Şiir

Bir gün hayalimde toplandılar hepsi,
Oturdular tek tek,
salondaki koltuklar bile şaşırdı bu kalabalığa.
Adlarını anmak bile
yoklamada eski günleri çağırmak gibiydi.

Birinci:
Gözlerinde ilkbahar…
Ama annesi beni çulsuz bulmuştu,
Yani aşk, maaş bordrosuna takılmıştı.

İkinci:
Çay içerken devrim yapardık.
Ama çayı şekersiz isterdi,
Ben o kadar acıyı da sevemedim.

Üçüncü:
Gülüşüyle kredi çekilecek gibiydi,
Ama onun da hayalleri dövizleydi.

Dördüncü:
Her mesajı şiirdi,
Ama gerçek hayatta hiç konuşmazdı.
Ben o şiirleri kendime sakladım.

Beşinci:
O beni sevmek istedi,
Ben hâlâ dördüncüdeydim…
Trafik kazası gibi oldu.

Altıncı:
İnançlıydı, dua gibi severdi,
Ama ben harf hatası yaptım,
“Âmin” demem gerekirdi.

Yedinci:
İlişkimiz kargo gibiydi,
Geç geldi, hasarlıydı, geri gönderildi.

Sekizinci:
Onunla fotoğraflar çektik bolca,
Ama hiçbiri çıkmadı.
Kamerada değildi sorun;
Gözlerimiz farklı yerlere bakıyordu.

Dokuzuncu:
Ayrılığımızı bile organizasyonla yaptı.
Kapanış müziği bile vardı,
Ben konfeti gibi dağıldım.

Onuncu:
Kitap gibiydi,
Ama ben arka kapağını hiç anlamadım.

On birinci:
En çok onunla susmayı sevdim.
Ama o “hiç konuşmuyorsun” deyip gitti.

On ikinci:
Çok güzeldi.
O kadar güzeldi ki,
Ben yanında hep gri kaldım.

On üçüncü:
Sarışındı.
Güneş onun saçlarına özendi bir ara,
ben ise gölgesine sığınmakla yetindim.
Güldüğünde yaz gibi olurdu içim,
ama kış gibiydi vedası
sessiz, soğuk ve gecikmeli.
Çantasından parfüm değil,
başkalarının ilgileri taşardı,
ben ise sadece göz göze gelince var olurdum.
Bir gün gitti.
Arkasından bakmadım…
Çünkü rüzgâr saçlarını öyle savuruyordu ki,
ben bile unuttum
onu niye sevdiğimi.

Not: Orhan Veli'nin Aşk ResmiGeçidi şiirine nazire olarak yazılmıştır. Ayrıca şiirin devamı gelecek. Bunu 1 olarak düşünelim.