Bir nur doğdu Şiiri - Halife Bozbayır

Beş yüz yetmiş birin, nisan ayında,
Bir nur doğdu insanlığın üstüne,
Nur ile beraber, güller dalında,
Bir nur doğdu, insanlığın üstüne.

Olmasaydı var olmazdı kâinat,
Ümmetin üstüne, gerdi kol kanat,
Ebu cehillerin, zulmüne inat,
Bir nur doğdu, insanlığın üstüne.

Üç yüz altmış putu birden kırıldı,
Kumda kız canları, anda dirildi,
Mekke ye nurdan bir, duvar örüldü,
Bir nur doğdu, insanlığın üstüne.

Kisra sarayında, surlar yıkıldı,
Saba gölündeki, sular çekildi,
Bin yıllık Mecusi ateşi dindi,
Bir nur doğdu, insanlığın üstüne.

Yazılıydı İncil, Tevrat, Zebur’da,
Ebu cehiller le, şeytanlar darda,
Melekler secdeye durdular yerde,
Bir nur doğdu, insanlığın üstüne.

O nurla insanlık birden nurlandı,
Tahtadan yapılan putlar horlandı,
Ebu cahillerin hırsı harlandı,
Bir nur doğdu, insanlığın üstüne.