Bir Nisan Akşamı Şiiri - Kasım Kobakçı

Bir nisan akşamı, sen ve ben kiraz çiçeklerinin kokusunu alıyoruz.
En serinletici rüzgarlar senden eser.
Sende, denizlerin en beyazındaki yeşil gelgiti izliyorum.
Ormanların en tenha yerinde dolaşıyorum, sabah ortası gibi güneşli neşem.

Senden en solmuş çiçekleri kopardım.
Toprağın en bereketlisini sende sürdüm.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

İftar kızının cümlesini çocuklar gibi tattım senden.
Seni asla çiçek açmayan bir bitki gibi seviyorum.
Hayattaki en değerli dersler öğretilemez, oruç tutar gibi yaşanması gerekir.
Ama dualarınız teheccüd vakti içlerinde saklı çiçeklerin nurunu taşır.

Senin sevgin sayesinde güçlü bir koku geliyor yüreğimin harabelerine.
Senin olan senden alınmaz, senin olmayan sana verilmez.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Ve derin aşk çoğu zaman yaşanmaz.
Bedenimdeki karanlık dünyaya doğdu, aşkın ruhunla yaşıyor.
Söz sahibidir, devletin dili sihirbazın değil, sizindir!..
Ama bizim etkimiz altında olmayanlar bize karışamaz.

Acımız büyük; ilahi sözlerle.
Ama çilesinden vazgeçmeyen kapımızdan sığmaz.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Biz kimseyi ne çağırırız ne de kovarız; bu kalbin sahibi,
Ancak davetsizler sınırlarımızı geçemez.
Kinimizi tutamayanlar içerde tutunamaz, dualarına muhtaç edemez.
Gönül kabirden çıkınca yarın duasıyla Yusuf'un sevdası gibi.

Sadece ışık varken, bereketli zamanda gelenlere yerim kalmadı.
Hacı Bayram Veli'nin delilerini say, Türbesi aklı zayıf adama, bu olmaz dedi!..
Akıllı olanları sayayım istersen.
Çünkü az değiller, diye cevap verdi Çılgınlar Şeyhi.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Teheccüd vaktinde, huu makamından besmele sırrı ile tekrar gelin.
Ey sevgili beklenen can tende gizli, sen canda saklısın.
Bir yarının kokusu için dünyayı yok saydım.
Zaman bize sorular sordu.

Hoşgörü, hayat ve gönül zenginliği olanlara aşk müjde verir.
Kuşlar uçmayı öğrensinler diye yavrularını yuvadan aşağı iterler.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Bu biraz hayattan; Kanatlarını çırpmayı öğrenenler hayatta kalacak.
Gerisi de ölmeyecek.
Ama düşecekler; Canlı olsalar bile canlı olarak adlandırılmayacaklar.
Fakirin halini kimse bilmez, Allah beş ebedî arzular der, dünyayı kundaklarlar.

İnsanlar kendi hayatlarının inşasının mimarlarıdır.
Bu binayı yapmadaki ustalıkları ya da deneyimsizlikleri onları mutlu ya da mutsuz ediyor.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

En uzun yol, insanın nereye gittiğini bilmeden yürüdüğü yoldur.
Bu sümbül kokusunda kaybolmak, yönünü kaybetmek; Yürüdükçe uzayan sonsuz bir yoldur.
Seni düşünmeseydim zamanın değerini gerçekten anlayamazdım.
Asr suresini okurdum.

Ama kalbime manayı yerleştiremedim.
Yani mânâyı anlamanın ötesinde bir özelliği vardır ki, âşığın kokusu kalbe yer açar.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Ya da ağla; Sönsün ateşim güneş vaktinde gözyaşımla.
Sen geldin diyene kadar sırlarını göğsümde tutacağım.
Veya acı; Duadaki sevginle teheccüd vaktinde şifa bulmayı nasip eyle.
Hayatınızı inşa ederken size mutluluk ve huzur getirecek iyilik, güzellik, hakikat, hakikat ve erdem malzemelerini kullanma hünerinizi gösterebilmek için çaba gösterin.

Ya beni benden çal; Mezarım boş olsun, sen kal.
Ya alnıma aşkını giydir de aklımı başımdan al.
Allah her şeye şahittir.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Asıl ölüm kalp cehaletidir.
Çünkü hayat kalbe bağlıdır.
Kalp ölünce hayat olmaz. İnsan kalbi diriliğini bulmadıkça cansız bir nakıştır.

Dua, ruhun yanması, kalbin ateşi, aşk divanıdır.
Ancak aşkını ve manasını bulan kişinin kalbi dirilir.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Beni olduğum gibi kim görebilir?
Ne rengim ne nişanım var.
Benim de bildiğim sırlar var diyeceksiniz.
Ama ben hem o sırları, hem de o sırları saklayan kişiyim.

Bu kalp ne zaman durur bilmiyorum.
Dünyalar nerede heyecanla dönüyorsa, kalp her zaman yanınızda.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Dua kokusunu hakkın kalbe indiği gayrullahtan verir.
Sadece doğuştan değil.
Aslında doğru ölçülere sahip olmakla ilgili.
Aile, okul ya da yakın çevre bunu insanlara verecektir.

Kaliteli bir kaynak bulunursa adı her zaman sevgi ile yan yanadır.
Kararlılığınız ve sorgulamanız doğru yolda olduğunuzu gösteriyor.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Beni zamanın sahibine yakınlaştırıyor.
Ama şu anda ayakta duran benim.
Yürüyen benim, farkında ol ey basiretli arkadaş.

Sabrın gerçek tanımı, nefsini Allah'a değil, başkasına şikayet etmekten alıkoymaktır.
Ateşte alev alev yananlar huuu derler döne döne.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Ne dediğin değil!
Önemli olan nasıl söylediğindir!
Doğrusu; Öyle güzel söylemeli ki, Öyle ustalıkla, Öyle hoş söylemeli ki!..
Gerçek, onu doğru söyleyenin kalbine girmelidir.

Tasavvufta ilk ders: Kimseyi incitme.
Son ders: Kimsenin canını yakma.
Peki kim zarar görmez?
Tıpkı çöpün bir okyanusu bulutlandıramayacağı gibi.

Olgun insan dünya kederinden de incinmez!..
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..

Ey insan!..
Rahman olan Rabbine karşı seni ne aldattı?
Çünkü başkalarına şikayet ettiğimizde, şikayet ettiğimiz şey kaderimizdir.
Sıkıntılı insan ile Allah arasında perde yoktur.

Vaktini sana adayan namazda vaktinin kıymetini bilen gönül.
Sana asla geri alamayacağın bir şey veriyor.
Allah, sevdiği kuluna rastgele bir insanı sevdirmez!..