Bilmem ki nedendir benim bu halim;
Bin bir türlü gama düştüm gurbette;
Sıladan yüzlerle dolu hayalim,
Bin türlü efkâra düştüm gurbette.
Beklersin bir insan kapını aça,
Bu garip haline bir neşe saça;
Gelirken buraya simsiyah saça,
Bin bir türlü aklar düştü gurbette.
Gelmiştik buraya bir gaye için,
Bir ekmek parası kazanmak için,
Dert çektik günlerce hep için için;
Bin bir türlü derde düştük gurbette.
Önceleri ne yol ne dil bilirdik,
Vagonda yıkanır,onda kalırdık,
Numune gösterip şeker alırdık;
Yol bilmez, dil bilmez olduk gurbette.
Önceki niyetler dönmek içindi,
Kimileri dertten burada geçindi,
Rızkı aramak mı senin suçundu,
Vatandan uzakta öldük gurbette.
Sokaklar,caddeler burda bir başka,
Genç ihtiyar düşmüş bir garip aşka,
Öpüşür alenen ne biçim aşksa;
Hayamıza hasret kaldık gurbette.
Çıldırmış insanlar heveslerinden,
Ürperten canhıraş çan seslerinden,
Etrafa yayılmış it terslerinden;
Gezmeye yer bulamadık gurbette.
Sipariş cinsinden ithal damatlar,
Gelir Türkiye’den çokça evlatlar,
İki ay geçmeden kızı tokatlar;
Kurmadan yuvayı yıktık gurbette.
İşe gider gibi “Kafe”ye gider,
Bir kahve kesmedi bir daha içer,
Kâğıdın içinden papazı seçer;
Günaha kumara düştük gurbette.
En büyük imtihan karşıt cinsimiz,
Ahmet,mehmet sade bizim ismimiz,
Yaşantıda sanki gayri müslimiz;
Büyük günahlara düştük gurbette.
Gurbetten önce de böyle miydik biz?
Niçin böyle soluk bizim benzimiz?
Ecnebiler bile değil dengimiz;
Girdab-ı süflaya düştük gurbette.
Fıtrata aykırı yaşanır mı hiç?
Örnekleri görüp sen de bir pay biç,
Ömür heba olur bir hiç için hiç;
Ömrümüzü heba ettik gurbette.
Hasan Can’ım derim çok gördüm cefa,
Aradım,gördüm ki kalmamış vefa,
Gâhi cefa çektim,gâh sürdüm sefa;
Kendimi de kayıp ettim gurbette.
25/Ocak/2000/Fransa
Hasan KAYMAZ
Kayıt Tarihi : 2.8.2007 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1999 yılının 11 Eylül Cumartesi günü Fransa /Lyon havaalanında biz leri dönemin Eğitim Ataşesi Sayın Erkan ÖZKAN Bey ile bir grup öğretmen arkadaşımız karşılamıştı.Lyon kafilesi 17 öğretmen Yurt dışı görevi için yeni gelmiş idik.Cumartesi-pazar şehin gezintisi Pazartesi TC.Lyon Başkonsolosluğunda toplantı sonrası görev bölgelerimize dağıldık. Benim görev bölgem 03 Allier Bölgesinde 03100 Montluçon Şehri idi. Başlangıçta zorluklar vardı,insanımız organize değildi.Türk kültürünü ve orda yaşayan toplumumuzu tanıtma imkânları yetirince kullanılamamıştı. Özellikle birinci kuşak dil öğrenememiş,gurbet yükü altında ezilmişti.İkinci kuşak ise ses bayrağımız güzel Türkçemizi güzel konuşabilmeyi malesef öğrenememiş,yazı dilini ise hiç bilmiyordu. Başlangıç çok zor oldu.Toplumda öğretmene karşı yeterli bir ilgi de bir kaç değerli insanın dışında yok gibiydi. Ancak aradan 5 yıl geçecek 04 Temmuz 2004'te yurt içi görevime döndüğüm zaman her şey olumlu yönde değişecekti.5 yıl eğitim ve kültür hizmeti verdiğim Montlçon ve havalisindeki Türk vatandaşlarıma olan saygım,özlem ve sevgim sonsuza kadar yüreğimde yaşayacaktır. işte bu şiirim,göreve başladığım ilk günlerdeki gözlem ve duygularımı içermektedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!