Bir Mutlu Yaşamdı Şiiri - Lale Köksal

Bir mutlu yaşamdı aslında aranılan...
Bilinmedik şehirde bilinmedik diyarda..
Yaşanılan herşeye rağmen biraz huzurdu..
Bir uğultu duyorum bazen ızsız gecelerde..
Ve bir korkudur,bir düşüncedir kaplar yüreğimi..
Şimdi usul usul çekiliyorum yalnızlığıma ARTIK..
Biliyorum başarıcaktım sensizliği..
Seni bir ilkte delicesine Sevdim..
Birde ELVEDA dediğinde..
Bitmeliydi bu aşk sonu yoktu yaşananların..
Bir zaman dilimiydi olanlar.
Bir güzel bulut gibi geçti gitti üzerimizde..
Şuan hafif bi rüzgar esiyor havada, hafifi ama,
Kanımı donduracak cinsten...
Sen geldin aklıma birden..
Bu rüzgarda bir sen ısıtıyordun içimi..
Seni andım...Andım ama bir titreme girdi içime..
Gecelerde bir seni istiyordum yalnızlığıma..
Herkes etfrafımdan çekildiği anda
Bir sen ol yanımda..
Ve sen kimsenin sevemedi kadar sev beni..
Düşünüyorum da bu kadarmıydı bize verilen zaman..
Bu kadar mıydı bu aşkın ömrü..
Şimdiki gençlerin günlük ilişkilerine koyduğu isimdi AŞK.
Oysa benim yüreğimde hep bir yaraydı..
Seni severken oluşan Sen gittiğinde büyüyen bir yara..
Öyle tutkulu Sevmiştim ki seni..
Ve sen...Sen hiç mi sevmedin beni..
Neden bu kadar çabuk bitti bu Aşk..
Şimdi söylenmesi gereken tek şey vardı..
Artık sana sadece...
BENİ BENDE BIRAKARAK GİT DİYORUM...