Hayat kayıp giderken ellerde
Bazen tatlı bir tebessüm,
Bazen sızı bırakır yüreklerde
İlkyaz gülümserken güzel yüzüyle
Sakın izin verme kimseye
Koparmasın kimse gülünü
“Gece kara perdesini çektiğinde,
Döşeğine uzan”
Soldurmasın yüzünü
Sararan yapraklarıyla hazan
Tek mevsimlik bir arya değil ki yaşam
“Dört mevsim”lik bir konçertonun
Rengarenk notaları saklı içinde,
Her mevsim farklı bir tat bırakır
Yaşanır türlü çeşit biçimde.
Umut taşı yüreğinde sen, ilk önce
Hayata gülümse, gülümse kendine
İste dilediğini ne varsa, gönlünce
Ne zaman, ne olacağını bilemezsin
Hayatın kendisi bir mucize.
Yeter artık! At içinden o karanlık hüzünü
Göstersin hayat sana, artık gülen yüzünü
06/08/2008-Ankara
Metin BaşolKayıt Tarihi : 6.9.2008 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Gece kara perdesini çektiğinde, Döşeğine uzan” dizeleriyle bu şiire, ilham veren şair, Sibel Oruç'a tşk ederim.
ilhamınız eksilmesin sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)