Bir Mesaja Şiiri - Gürsel Çolakoğlu

İçimden birine “adi” demek geldi
Soramadım bile değerlerime
Çıkıverdi bilerek; “ulan adi! ”
Yüzüne baktım “adi” derken
Dayanamadım, tekrarladım
Ulan! sen ne adisin
“Adi” derken bile gülüyorsun
Sen ananı bile kandırmışsındır
Daha karnındayken
Bilse senin gibi bilmem neyi
Seni düşürmek için
Divandan atlar, ağaca çıkardı.
Demek ki o değerlerine esir oldu.
Ama ben senin gibi “bilmem neye”
Demesem “ulan adi”
Benim anam
Beni düşürmek için
Divandan atlar, ağaca çıkardı..