Bir Memleket Sevdim Şiiri - Mehmet Soysal

Bir Memleket sevdim adı ölmekti
Deniz mavisi gözleri vardı
Saçları bire bin veren başaklar gibiydi
Ay gibi beyaz siması,Hilal'i andıran kaşları
Canıma saplanan ok gibi kirpikleri vardı

Memleketti işte haritada yeri olmayan
Ama gönlüme başkentlik yapan 
Gidilmesi imkansız koca bi Memleket

Ne vakit bavulumu toplayıp
Gitmek istesem o Memlekete
Hep bir yerlerde kayboluyordum
Mola verdiğim tüm duraklarda
Kendimden mutlaka birşeyler unutuyordum

Etrafı Yüce dağlarla çevrili
Engin okyanuslarla kaplı 
Gözlerinin içi yıldırımlara güç veren 
Güneşi hep koynunda saklayan
Bana yasak ama gönlümün tutsak olduğu
Nefes kadar yakın,hayal kadar uzak
Ölüm gibi ensemde dolaşan 
Yarınları,sokakları karanlık bi Memleket

Bir kız sevdim adı Memleketti
Sokalarında gezmek,nefes almak
Hatta yaşamak yasaktı

Bu kadar yasağın arasın da 
Nasıl gülebilirdim

Ölürsem cesedimin bile giremeyeceği bir Memlekete
Daha kaç mevsim uzaktan bakabilirdim ki
Ama Seviyordum işte

Eyy gönlüme Adem'in yasak meyvası gibi
Haram olan Memleket
Sana dokunsam yanar mı ellerim
Gözlerine bakarsam kül olur mu umutlarım
Gelsem yollarına düşüp
Ayaklarım beni sana getirir mi
Yoksa yine kaybolur
Hep biyerler de kendimi mi unuturum

Bir Memleket sevdim adı ölmekti
Deniz mavisi gözleri vardı
Saçları bire bin veren başaklar gibiydi
Ay gibi beyaz siması,Hilal'i andıran kaşları
Canıma saplanan ok gibi kirpikleri vardı