Bir Memleket Özlemi Şiiri - Muammer Gökçay

Bir memleket istiyorum
İnsanlarının insanlık taklidi yapmadığı
Dağlarında kuzularıyla kurtların kardeşlik türküsü söylediği
Gönül bahçelerini sulamak istiyorum.
Minarelerinden okunan ezanlar
Kuşların yuvasında dalga dalga nağmelendiğinde
Bir kelebek onu kulaklarıma duyursun istiyorum
Varsın kadir bilmezler bastığı yeri çorak zannededursun
Ben Anadolu’nun bereketli toprağına ayak basınca,
Ahmet’imin gözlerinde Mehmet’imin şüheda makberinden taşan
Kızıl kan rayihalarını koklamak istiyorum
Bir memleket ki;
Mahkemelerini karakuşinin kıskanmadığı
Mülkünün temeline adalet taşlarını döşeyecek,
Ömerlerini hasretle bekliyorum
Kim ne söylerse söylesin;
Vatanın sessiz sahipleri ona sarılmış beklerken
O sukut ehline ses verecek bir nesil hayal ediyorum
Bir memleket istiyorum;
İstiyorum ki aynı sofrada Hacı Bektaş’la Yunus Emre’m
Nefes nefese muhabbet etsin istiyorum.

Bu topraklar ki;
Çeşmelerinden Pir Sultanlar, Mevlanalar su içmişler
Gönlümüzde tutuşan bu muhabbet ateşi birbirimizi yakacağına
Dünyayı aydınlatacak koca bir güneş olsun istiyorum.
Şu atalar ki bizim en ala övüncümüz
Kosova çayırlarından hicaz çöllerine at koştururken
Onlardan ilham meşalesini devralacak civanmertler bekliyorum.
Bir memleket istiyorum;
Şehirlerinde Osmanlıdan cumhuriyete uzanan
Gönül köprülerini görmeyi özlüyorum
Bir memleket istiyorum;
İstiyorum çünkü bu vatan bizim, hepimizin
Senin benim Ahmet’imin Alimin
İşte orası bizim memleketimiz
İstiyor ve özlüyorum...