Kendime bugün bir abajur aldım;
Karanlığa kapılıp da KIRMIZI'dan uzaklaşmayayım diye,
Periler'e inanmıyorum diyip, öldürürsem onları - cesetlerden korkmayayım diye...
Parmak izlerini odamın duvarında, yatağımda göremezsem telaşa kapılmayayım diye
Kendime bugün bir abajur aldım...
Sana bugün bir mektup yazdım;
En çok
Ama en çok ' k o k u n ' dan bahsettim.
Karpuz tadındaki sakızlara ilham veren kokundan.
Saydam, renksiz, ama çiğnedikce sen kokan
Bir daha kokunu alamayacakmışım korkusudan
Nedenini hatırlamıyorum ama
A ğ l a d ı m...
Yatağımın üzerinde, halımın üzerinde, cam'ın önünde unutulmuş sönmüş sigaralar(ım)
Yarım bırakılmışlığımın öyküsünü anlatır gibiler
Ruh parçam
Aşk parçam
Kırık parçam
Haz parçam
Paramparça, açık camdan içime giren paramparça bir kış
Biliyor musun
Ben
Daima
Kışlardan
Saklanırım...
Sana az önce bir kurban kestim
Hala acıyor ve ağlıyor b i l e k l e r i m
Karşılıklı kullanılan bedenlerimiz
Üzerinde konuşmaya gerek bile görmediğimiz ilişkimiz (!)
Dudaklarımızda müstescen bir tebessüm
Bir an aklıma vurup, sanisesine kaybolan ses tonun
Ben bir eşya mıyım diye düşünüp
Üzüldüğüm şey
Bir tüy gibi yanıma gelip
Bir tüy gibi dokunup ürpertip
Sonra, sonra, sonra
Sonra işte geri çekildiğin...
Ben bugün kendime bir abajur aldım
Ben bugün sana bir mektup yazdım
Sana diyorum...
Kendime bir abajur, sana bir mektup diyorum! !
Abajur içindeki ampul patladı,
Bir anda alev aldı abajur
Ve yanında sana yazdığım mektup da gitti...
Dibi senin aşkınla tutan, kırılganlığını gülüşleriyle gizleyen bu tufanda bir KIRMIZIYIM BEN! !
10.03.10 // 22.56
Spontan HatunKayıt Tarihi : 26.3.2010 09:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!