Yaşar söylemez, hata ederiz,
Ölür konuşulmaz, haya ederiz,
İyi kötü durmaz mutlak gideriz,
Atılırken toprak, tozlar incinir.
Üryan geldik, yine gideriz üryan,
Aleni saklı tek bilir yaradan,
Günah kötü sözler denmez arkadan,
Dikilir başına da taşlar incinir.
Devri daim toprak seni reddetmez,
Kimsenin yaptığı kimseye kalmaz,
Gönülden denmez ise helal olmaz,
Dökülür meftaya da sular incinir.
Özvecan şimdiden helal ediniz,
Tenimi toprağa verip gidiniz,
İyi bilmezseniz, doğru deyiniz,
Duyulur börtü böcek kuşlar incinir.
Özvecan
Özcan KurtKayıt Tarihi : 2.6.2024 07:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayat işte
![Özcan Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/06/02/bir-meftanin-ardindan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!