eskici tezgahından aldığım
karakaplı defterin ilk sayfasında
devrik harflerle şöyle yazılmıştı;
“ kendine bile meçhul bir adamım ben…”
ve sonra şöyle devam etmişti satırlar;
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
