Bir Mayıs Sabahı Şiiri - Nazım Yıldız

Bir mayıs sabahıydı
Seninle ben elele kolkolaydık
En olumsuzu hep olumlu yapardık
Sen ve ben mutluluğu yaşardık

Şimdi yine bir mayıs sabahı
insanlar üzgün insanlar dalgın
Hepsi ayrı düşünceye dalmış bilinmeyen
Gözlerden umut ışıkları silinmiş

Oysa mevsim aynı...aynı yer
insanlar mutsuz insanlar dargın
Coşmuş seller gibiydi yağmur
Sensizliğimde beni hatıranla avutur

Kaç mevsim geçti aradan
Yeni yıllar kaçkez kutlandı gittin gideli
Kaçkez yıkıldı umutlarım bir bilsen
Oysa hala beklerim aynı mevsim aynı yer.