Ruhum küçük bir çocuk.
Büyük kahkahaları taşıyamaz ki.
Bir mavi uğruna beyazlarım kanar.
Çalarlar yeşil bağlarımı,
Yeşeren fidelerimi,
Küçücük umutlarımı.
Kökü kesilen vicdanlar.
Kalbimi kırdın yüreğimi kor ettin.
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Devamını Oku
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
İçsel yansıma, şiir ve duyarlılık, insan ve algılamanın sınırsız boyutu.
Duymak, anlamak gerek yaşamı adım adım... Çocukluğumun mavi gülüşlerini
karanlık tablolara astım. İçimde dinmek bilmeyen sızı, bilmem nasıl
anlayacağız... Güzel şiir... Kutluyorum...++
şu anlamını bilmediğimiz insanlığımızı.
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta