Bir Masaldır Aşk.. Şiiri - Ümit Doguer

Koskoca saman yolunda birer kum tanesiydik belkide ikimiz...Belki hep vardık, belkide hiç olmadık.

Belki bir gece yarısı dolunayın altında yakamozun büyüsüyle aşık olmuştuk birbirimize, belkide aşk diye bir şey yoktuda biz zaten yoktuk.

Belki biz hep vardıkta koskoca evrende, bulamadık birbirimizi.Aradık durduk yıllar boyu kayıp bir kenti arar gibi.
Belkide hep yakındık ama aradığımızın birbirimiz olduğunu anlayamadık. Bu kadar yakınken yaşadık koskoca
bir ayrılığı...

Böyle bir aşk varmıydı, yok muydu? Belkide aşk bir masaldı hiç kimsenin bize anlatmadığı ama varlığına hep inandığımız...

Aşklar bir masal mıydı, deyilmiydi anlayamadık.Belkide anlayıpta her zaman yaptığımız gibi susmayı tercih ettik.
Zaten bir aşk masalı olsa olsa susarak anlatılırdı herhalde.Susmak bazen cok şey anlatır ya, öyle yaptık bizde...

Uzun süre bu çelişkileri yaşadım. Uzun geceler boyu yalnızlığımıda alarak yanıma -yalnız kalmamak için- şiirler
yazdım. Sonra hepsini bir araya toplayıp okudum ve kararımı verdim:

BİR MASALDIR AŞK...

Şu anda seninle olan ilişkimde kara sevdaya şartladım kendimi.

Sen hiç yıldızlarla konuştun mu?
Hiç beni anlattılarmı sana?
Benim gözlerim ne renk
Bilir misin?
Hiç baktınmı gözlerimin rengine?
Hüzün rengiyle
Acıdımı, boyandımı için?
Bütün hüzünlerden daha yağmurludur.
Yağmur rengidir gözlerim.

Sende ağladığını söyleme
Çıkar gelirim
Yağarım sicim gibi bahçene
Bıkarsın usanırsın
Çekilmezin biriyim
Üstelik öyle yağarımki
Neyin var neyin yoksa
Sel gibi alır götürürüm.
Sen hiç fırtına rengi bilirmisin?
İnanki fırtınadan beterim
Bakma uysallığıma
Yıkar geçerim.

Bir dostum dediki
Zordur seninle yaşamak
Yorulur insan seninle yaşamaktan.
Öyleyim, öyleyim işte
Baştan aşağı sevgiyim
Sevginin delisiyim
Uzak dur benden
Bulaşır deliliğim...

Son bir sevgi, son bir mutluluk yakaladım seninle. Belki çok kısaydı kimileri için. Nereden bilsinlerki benim için
bir ömre bedel olduğunu. Ben gözlerinde yaşadım bu aşkı ve gözlerinde bıraktım umutlarımı. Şu anda benim
için ne düşündüğünü bilmiyorum ama ben seni seviyorum. Hala aklımın bir ucundan çıkmıyorsun. Yerlerde sü-
rünüp yok olsam, adım bir yana, dünyada olduğumu unutsan ben yine bıraktığın yerde olacağım...

Her gece yalvarıp Tanrı'ya
Bir tek seni
Yalnız seni istedim
Her geçen gün biraz daha sevdim
Biraz daha özledim
Özlemlerle büyüttüm seni içimde
Öylesine büyüdü ki sonunda özlemin,
Seni özlemeyi sevdim
Öyle çok sevdim ki özlemini,
Gün geldi seni deyil,
Yalnız seni özlemeyi sevdim...

Hatırlıyormusun ilk ayrılacamız zamanı, karlı bir gündü,dillerimiz konuşmasada gözlerimiz ayrılmayalım diyordu.
Demiştim ya susmak bazen çok şey anlatır biz yine öyle yapıyorduk.Ama şu anda korkmadan söyleyebiliyorum,
seviyorum seni...

Hep kahraman olmayı istemiştim
Çoçukken annemin anlattığı masallarda
Oysa nerden bilebilirdimki kahraman olacağımı
Böyle bir aşk masalında.

Yıllar geçti. Ve ben özleminden yanıp kavrulmuş olarak yanına geliyorum. Karşılaştığımızda gözlerindeki en ufak
bir ışıltıyla bile bu dünyayı yakabilirdim.Sen bu dünyayı yakmayı bırak bendeki sevgiyle bile ısınmak istemiyorsun
sevgili. Bendeki ateşle yaktın beni...

Yaşamak sensiz olacaksa,
Ölümün koynunda yatar düşlerim,yar
Yediğim aş dudağımda zehir olacaksa
Çaresi kalmadı
Gömlüm ölüme çeker yar

Yaşamak sensiz olacaksa
Ne Samsun, ne Ankara
Bu hayat sensiz geçecekse
Çek tabancanı vur geceleri,
Sokaklarda aksın kara kanı
Günler yalnız tükenecekse,
Vur, öldür, paramparça et beni.
Bari, sen tüket beni
Nefes almışım kaç yazar?
Senden uzakta aldığım her nefese
Kahrediyorum yar.

Senden duymak istediklerimi yine başkalarından duyuyorum daha önceki gibi.Ayrılık zamanı geldiğinde yine eski ayrılığı yaşıyorum...

Vedalaşmak istemiyorum
Ağlamamı görmeni istemiyorum
Gitme desem gitmeyecekmisin sanki...

Sensiz yapamayacağımı anlıyorum yine. İlk anda görmek istediğim ışıltıyı o an görüyorum. Benimle gel dememi bekliyor galiba gözlerin...Seni seviyorum ve sevdiğim içindirki diyemiyorum sevgili diyemiyorum...

Hiç dikkat ettinmi her gidişinde
Bir yağmurdur başlıyor.
Senin omuzlarını ıslatıyor caddelerde
Benimse sadece kirpiklerimi penceremde
Her gidişinde,
´´Gitme kal`` dercesine
Yalvarırcasına bakıyorum gözlerine,
Anlamıyorsun...

Her seferinde sen gidiyorsun
Ben kalıyorum yalnızlıgınla başbaşa.

Her ne olursa olsun bir gün bu dünyayı yakarak geleceğim ve gözlerindeki ışıltıya gerek duymayacağım.Ama o za-
man geç kalmış olacağım ve seni bu halinle bulamayacağım.Ve bu masalın sonu gelecek ve ben yakarak geldiğim
dünyada yalnızlığımı yanıma alıp - yalnız kalmamak için - sevdanla tutsak olarak yanacağım...