Bir Martının Çığlığı Şiiri - Murat Çağlar

Bir çocuktan aldık gülücüğü biz,
Bir sokak şarkıcısından ağlamayı.
Hiçbir zaman kocaman bağıramadık.
Geceyi yırtan sesimiz olmadı bizim.
Kırılmadı ellerimizde gül dalları mor menekşeler.
Nergisler de solmadı ellerimizde.
Sadece kuşların kanadına aşk yazıp kaçıyordu ellerimiz.
Ellerim ellerini değiyordu susarken.

Nafile bir kaderin esiri değildi yüreğimiz,
Esmer bir gecenin umudu.
Umuttan yana unuttuğumuz bir dünyanın ortasındaydık ikimiz.
İkimiz vardık, sadece ikimiz.
Ne esen rüzgardan medet umardık,
Ne de ay ışığından.
Bir şiirlerimiz vardı avuçlarımızda.
Bir de dualarımız dudaklarımızda.
Gözünde denizin kokusu, ellerinde yüreğim.
Yüzündeki tatlı pembelik, alıyor gözlerini benden.
Ellerim ellerini değiyordu susarken.

Hüzünlenince zor bir akşamın sabahı,
Gözlerimiz kayardı ufuktan.
Şarkılar söyleriz; hiç eskimez yüzümüz.
Bir bahar solar şarkılarda,
Bir deli rüzgar öper yüzümüzü,
Çatlak dudaklarımızı bir biz.
Hiç sevmedik ölümü biz.
Hiç böyle yalnız da kalmadık.
Solunca başka bir akşam hiç ağlamadık.
Kor alev düşse de yanmadık.
Ayaz vurmazdı yüzümüze.
Biz güçlüydük.

Güneşi anlat bana.
Kanadına aşk yazıp kaçtığımız kuşları.
Kırılan gül dallarını,
Açmadan solan son geceyi.
Esmer bir gece olsun avuçlarımızda.
Serin bir seher vakti,
Bir çay içimi dudaklarımızda yine aynı dua,
Yüreklerimizde yine aynı umut.
Şarkılar söyleriz aşktan yana,
Ellerin avuçlarımda.
Dudaklarımızda demli bir öpücük.
Koca bir geceden beklediğimiz bir demet yıldız çiçeğiyse,
Koca bir sabahtan beklediğimiz bir tutam umuttu.
Hiç sevmedik ölümü biz,
Hiç böyle yalnız da kalmadık.
Ne esen rüzgardan medet umardık,
Ne de ay ışığından.
Bir şiirlerimiz vardı avuçlarımızda,
Bir de dualarımız dudaklarımızda.
Bir bahar solar gözlerinde,
Bir gün batımı ufuktan,
Bir martı çığlığı kopar yüreklerimizden
Ve sonra yıkılışı hayatın umarsız.
Aklımız almıyordu ölümü.
Çok küçüktü aklımız ama,
Koskocamandı yüreğimiz.
Yumruk kadar da olsa koskocaman.

Bir çocuktan aldık gülücüğü biz,
Bir sokak şarkıcısından ağlamayı.
Ağlasam sen de ağlar mısın bebeğim?
Anlatsam bir daha dinler misin aşkımı?
Dinlesem anlatır mısın aşktan?
İstesem bir parça da bana vermez misin kara topraktan?

Bir yürek kadardık ikimiz, bir dünya kadardı yüreğimiz.
Bir çocuğun üşüyen yanaklarının pembeliğinden sor beni.