Bir kapalı kutudaydık
Aralandı kapak göründü ışık
Büyüdük
Üredik
Çoğaldık
Sevinçler yüklendik
Acılarda boğulduk zaman zaman
Yorulunca kollarımız kapanacak kapak yavaş yavaş.
Bugün güneşe taktım kafayı
Kollarımı güçlendirmem lazım
İyice kaldırabilmeliyim kapağı
Karanlıklar yutuyor beni
Yalnızlık ürkütüyor
En çok da gücümü kaybetmek korkutuyor
Elden ayaktan kesilmeden
Muhtaç olmadan ele güne
Zamanı gelince bilmeliyim kapatmasını
Yaşam denilen bu kutunun kapağını...
Kayıt Tarihi : 19.7.2006 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlık ürkütüyor
En çok da gücümü kaybetmek korkutuyor
Elden ayaktan kesilmeden
Muhtaç olmadan ele güne
Zamanı gelince bilmeliyim kapatmasını
Yaşam denilen bu kutunun kapağını...
__Yaşam denilen kutunun kapağını kapatmak,uzak olsun sevgili Nurten.. Kalemine sağlık..
saygı ve sevgiler
Yalnızlık ürkütüyor
En çok da gücümü kaybetmek korkutuyor
Elden ayaktan kesilmeden
Muhtaç olmadan ele güne
__İşte burası fena.
Sevgili Nurten Hanım,
Cenab-ı Allah elden ayaktan kesilmeden,elaleme muhtaç etmeden emnaetini teslim almalı.
En hayırlısı böyle olanıdır.
Bir de imandan Kurandan ayırmasın
TÜM YORUMLAR (5)