Bir Mahkum Ruhunun Duvarları

Kafamı duvarlara vuruyorum
Seni görmediğim her gün
Bembeyaz duvarların her karışında
Düşüncelerimden birer iz kalıyor
Seni bana anımsatan.

Duvarlar soğuk, duvarlar bir avuç korku
Kaybettim gökyüzünü fotoğraflarımdan
Bir mahkum gibi hatırlıyorum
Kuşlar sürü ve güneş parlak
Ay, yüzün kadar güzel, yıldızlar çoktu.

Ruhumda bir mahkum büyütüyorum,
Vuslatınla özgürlüğüne kavuşacak
Biliyorsun hala ürküyorum
Bu demir parmaklık, bu soğuk duvar
Hasretinle onlar da ruhuma yıkılacak.