Bir Lokma, Bir Hırka - Garip Çoban

İnsanın dudakları değişmiş.
Gönül defterlerine yüzlerine çizdiğin resimler neymiş.
Biri birine benzemez, her anı hapishane olmuş.
Gel anlat bana bir başka rüzgar gelmiş sevgiyi çizmiş.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Kaderim bu ,demek o kırmızı goncayla figan etmemiş.
Eğer aşık isen konuşan g/özdür, gönlünün goncası.
Hasretliğin bulut değils ağlayamazsın.
Sel değilsen figan etme yara kavuşamazsın.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Gül gibi göğsünü yırtma, s/özünden döneceksen.
Hele bir yel esedursun da hepsi yitirilecek Estağfirullah d/ile geldikçe.
Körler hangi semahı seçmiş, yönümüzü nereye çevireceğiz?..
Var olan kimdir?..
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Varlık nedir?.. diye sorar Hz pir Hacı Bayram Veli’de meczup.
Suretinden b/aşka birşey göremeyen ne tecelli eder.
Hakkın kendi nefsinden haber verdiği Arifler nerdedir.
Akıl sahibi içindir, ilminin artmasını istemek.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

O Furkan ancak kalb sahipleri için indirilmiştir.
Böyle olunca kabirler konuşur.
Sureti haktan olan insan şubeleri gönüller vardır.
Hakk’ı her Esma’nın sırrını arayan için müşahede eden kimsenin nasibidir..
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Kula değil hakk’ın yarattıklarına kulak veren şehidin işidir Lailaheillallah.
Çekip giderlere bir bak!..
Yıldızlar dolu gam keder döker mezarlık kuşları.
Yaşam ise gamın.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Bülbül ilken gül arayan bir rüzgar insan.
İşlek caddeler, beton binalar arasına sıkışmış dün.
Bugün bombalar altında insanlık.
Yarın yaralara kim tuz basacak?..
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Yaşam ile gamın arasındayız.
Nasıl aktı zaman bu çarkta.
Kara nakışlarını çizer anılar.
Albümünde kaderin fotoğraflar.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Sessiz, gönlümün ışığı yok oldu sanma.
Sende bir kabirbaşındaysan ara.
İçinin ateşi yana yana.
Şimdi be yapalım bu yaşta.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Aynı zamanda, farklı anda kaderlerimiz.
Paylaşmadan sevgiyi insan nasıl kalır hayatta.
Kimi yetimhanede, kimi huzursuz hanede.
Sana ey yar sevgim Fatiha tadında yine bu kalpte.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Sabah Kıvanç’ı gibi güneşin Işık’ları doğar pencerene.
Hadi bir avuçta yaşadıklarını hecele.
Oturduğun gönülün sahillerinde.
Bir sana bir bana kandiller yanar med cezir’le.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Belki de uyumayı denersin bir kabirtaşı gördüğünde.
Ancak söylenmiş sözler arasında uyanamamıştır ademoğlu suretten manaya.
Sonrası bir gözyaşı akan sonsuzca dinlenebilirsin.
Tan ağartısında bir b/aşka çiçek örneği olmalı insan.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Akıl almazcasına lale, gül, menekşe, çiğdem, zambak kokulu duygular yaymalı.
Günbatımında dua dua b/eklenen, Yusuf ile Züleyha, Aslı ile Kerem gibi özgürleşmeli.
Günün o kutsal anı akıl pazarındandıe.
İnsan hatta melek oluverse.
Yaşamın bir çok yanı eksik, bir şey olmadığından.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Kalkıpta sormayalım mı, teheccüt vakti aşkın sahibine.
Yoksa bunca anlamların, yaşananların ötesinde olan bir şey hepsi de.
Bunca değerli mi?..
Kentler içinde insan insana birer sis örneği.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Yada bir şey için, biri için yaşayalım.
Anılarda inceden bir sarkaç rüyalar.
Sevgiyi kazanalım mı dersin?..
Kaybettiklerimiz, hayır bu da bizim.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Oysa bu, şu, o arasında soruların cevaplarını arıyor.
Aşka dua gerçek bir ilmiktir.
Vardıysak şems vaktine, öte yakadaki nokta sevgili.
Bir şey ki!...
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

S/onsuz olanından f/az’la olacak birşey ki.
Yaşanmasından çok gerekli bir şey var mı?..
Sanıyorsunuz ki, günlerimiz zamir, an’larımız mastar, zaman sıfatımız.
Bir şey ki ardında hep gizli özne.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.

Durmaksızın kendisini izlediğimiz değil.
Ve kesinlikle v/arlığımızın n/asıl olduğumuzu gösteren biricik şey Aşk.
Ve Allah namaz kılanın kıblesindedir.
İtikatlar böyle olunca perde açıldığı v/akitte bizim bekliyorsun Ya Resulullah.
Çünkü hayran olmuşum bezmi eleste sana.
(Y.ed - Engin Demirci)