Bir Liseli Uyanması Şiiri - Kağan İşçen

beni yargılayan kış günlerimin gülüşsüzlüğün olması
gölgeli dağ olmuş ellerimiz birleşmiş öykümüzce
ağlar kurda kuşa yem ederiz öfkemizi gerisi suskunluk yaralı
beni bıraktığın dallarında susmuş ırmaklarım
tir tir çocuk ağlayışı sarmalanır oramda buramda afrika olur kaşların kirpiklerin
köpük köpük sızlar yüreğimde nasırlı güncemiz kadersiz
istediğin bahtımın günsüz güldestesi kapkara
saçlarınca tutuşturduğun sabahlarıma bir bardak demli çay olursun ey buluşsuzluğum buluşmasızlığım
şelale olmuş nehirime gidişin tüketir budanmamış acısızlığımı
kahırsız sokaklarında yalan dolan mazisiz çiçeklenmiş
buz olmuş bir hayat pencerisisin sen artık
bir liseli uyanması gibi
ölüşsüz