Duman sardı başımı yâr önümü göremem.
Kapkaranlık yollarım ben yanına gelemem.
Doğmuyor güneşim tan yerini bulamam.
Göz göz oldu ciğerim derdi gamı çekemem!
Felek attı pususunu kırdı yine belimden;
Sislendi ufuklarım yaş dökerim gönlümden,
Teskin et ne olur gelmesende aşığını,
Leblerine muhtacım şifâ senin elinden.
Kol geziyor ölüm dağlarımın doruklarında,
Yas tutuyor huma kuşu kararan bahtıma.
Dilinden dökülüyor aşkın hazin türküsü,
Bir Leyla düştü toprağa,Mecnun yanıyor!
Kayıt Tarihi : 26.4.2023 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamiye Gül](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/26/bir-leyla-dustu-topraga-mecnun-yaniyor.jpg)
Leyla yada Mecnun olabilmek...
Devlet kuşu konması gibi bir farkındalıktır,
Herkese nasip olmaz.
Kutlarım Şaire Hanım,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız
Saygı ile.
TÜM YORUMLAR (2)