ölü denilemez bize
surat asıyoruz diye
yok sayılamayız şehrin ışıltısından
kedileri seviyoruz hala
maviş kız çocuklarını da
üzerimizde emperyal üniformalar var diye
kimse ayrı tutamaz bizi
kavak hışırtısından
kelimeler bize küser
biz kelama kulluktan geri durursak
hiç bir sabahı
yanımızda güneşe götürmemezlik etmeyiz oysa
hiç bir kuşun yaralı kanadını öperek otamaktan
vazgeçemeyiz
sen
bizi bir surat asımı mesafeden
gülerek görme diye eyy eskimez sevgilimiz
gülünesi şeylere ağlar
ağlanacak şeylere ağlarız habire
kökümüz menenjitli bir varilden
usul usul usumuza karışan şeytandan çok uzak
biz meleklerin yareni olmaktan
asla alıkoyulamayız
kuşlarız biz bulutlarız
bazen patlamış asbes borulardaan sokağa yayılan kanser
bazen akskallı dedenin alnında secdeden mütevellit nasır
hep gülü severiz
hep gülmeyi sevmesek de
biz iyi bir şahın
iyi piyonlarıyız
kalbimizde hiç bitmez
keder korosu şarkıları
Kayıt Tarihi : 3.3.2013 10:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münzevî Muhayyelât](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/03/bir-kusun-yarali-kanadini-operek-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!