Aigaios'un boğulduğu denizin suyu.
Yağmur olup düşüyor ruhuma...
Evimde ölüm.
Ah Juliet! Böyle değildi hikâye.
Şimdi gel bir benden, bir de Romeo'dan sor.
Damla damla hüzün,
Yaz bayım! Ölümler senin yüzün.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta