Bir Kuşcuk Gibi Şiiri - Gönen Çıbıkcı

Küçücük Bir Kuşcuk Gibi

Bir küçük kuşcuk gibi
tir tir titremedesin.
Ne tutacağın bir el var sana.
Ne güvenle sarılacağın...
Ne de bir dost var
teslim olabileceğin.

İtip, kakmayla olamayacağını anlasan hayatını...

Ufacık yüreciğinin huzur bulamayacağını
itip kakmakla.
Vermekle kendine kocaman cezaları
ve de girmekle
taşıyamayacağın yüklerin altına.

Anlayamadın ne olduğunu,
neyin seni alıp da kaçırabildiğini
neyin tutsak ettiğini benliğini...

Bir küçücük kuşcuk gibi
titremede olmana
ama koskaca bir
kaya parçası gibi
sağlam ve yıkılmaz
gözükmek istemene
onuruna, gururuna
tüm varlığına
sahip çıkabilmek
sarabilmek bir de seni...

Yardım edemiyorum sana
artık anlasana...
Kaçmaktasın
en uçlara doğru...

Aşmaktasın sınırlarını hızla.

Dalların en üstüne tırmanmadasın
bir kuşcuk gibi,
yalnız, sahipsiz ve de güçsüz...
Tırmandıkca en üst dallara
inatla, korkuyla....

Uzaklaşmakda ve kaçmada
nasıl ulaşsın sana
hep kol kanat germek isteyen?

Taa en altta da dursa
gözü sende.
Bakarak sabırla ve
kalp gözüyle yüzüne....

Azıcık da olsa anlamanı,
kendini,
ve artık bir
küçük kuşcuk olduğunu...

Ve de koca dünyayı
senin alt üst etmek istemenin
bir hayalden de öte olduğunu...

"Bir küçük kuşcuk gibi
tir tir titremedesin.

Ne tutacak bir el var sana
güvenle sarılacağın.

Ne de bir dost var
teslim olabileceğin"
diye yinelesem de yine,
hep dua edip
beklemedeyim sabırla...

Tir, tir titreyip
kısılmalarının
kanatlarının altında
sona ermesini,
kücük kuşcuğun sağlıkla,
neşe ile uçup,
dönüp dolaşıp
yeniden yaşama
kanat çırpmasına...

Dua etmekteyim sana.
Artık inanmalısın, direnmeden...

Tüm benliğimde
dualarımlasın,
benimlesin.
Uçup gitsen de
en üst dallara...

Bir de çok korkmaktayım.
O üst dallardan, tutunamadan,
yere düşmenden çok korkmaktayım.

Gönen Çıbıkcı, 20.01.2014, 13:10, Mainaschaff