Bir gün kırlarda dolaşıyorum,
yerde küçücük bir kuş , kanadı yaralı.
Eğilip alıyorum.
Halini kendi halime benzetiyor ve onu sevgiyle okşuyorum,
onu seviyorum.
Belki de saçmalıyorum; kuş kim ben kim?
Ama ben yine de onun yerinde olmak istiyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta