Kara kış gecesiyle birlikte
Soğuğunu da dondurup
Yüklemişti
Canlıların üzerine
Her yer bomboş ve sessizdi
O sırada
Dalları donmuş bir ağaca
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Hayır ölmedi, ulu bir çam ona bir yuva, tanrı ise bu iyiliğine karşı ödüllendirip ona dört mevsim yeşil kalabilmeyi bahşeyledi...
Soğuk, karanlık bir gece.. İnşallah ölmemiştir beyaz kuş...
Keşke kuşlar gibi insanlar da güzel şeyler müjdeleyebilselerdi, her gün türlü acılarla yanmasaydı yüreğimiz....
Çok güzel bir mesajdı okuduğum...
Şaire ve şiire saygılar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta