Bir kumru ruhunda Şiiri - Oktay Çekal

Bir kumru ruhunda…

Gecenin karanlığına, hüzzam bir beste dokunur.
Alırda ruhumu benden, yaprak misali dökülür.
Tenime anlamadığım, garip duygular sokulur.
Yorulmaz düşünceler, birer ikişer aklıma dizilir.

Bir an sustuğum hayata, konuşur bakışlarım.
Ruhumun dilinden akar, aşkımın gür pınarı.
Derinlerin yamaçlarında, soluklanır adımlarım.
Bir kibrit çalarsın yüreğime, olur yangın dağları.

Ellerime düşer ten gölgelerin, sarar dokunmadan,
Duyarım kalp atışlarını, çarpar hiç bıkmadan.
Varlığıma oturmuş aşkın, sahiplenir kalkmadan.
Ve ben gözlerine konarım, bir kumru ruhunda…

Kır çiçekleri açar, gözlerinin gülüşlerinde,
Bakarsan hele birde bana, bir orman olur sevdan.
Yağmur bulutları toplanır, gökyüzün de…
Hep bahar yağar hayata, nefes alır zaman.

Oktay ÇEKAL
03.10.2015-23.26