Bir yansımama rastlıyordum aynada
Suratı mahkeme duvarı gibi beş karış olan
Parçalara bölünen kalp sızıntı veriyor şimdilerde yine
Elimde kalan tek şey ise ufacıkta olsa bir küçük inanç
Soğuk terler boşanıyordu ruhumdan kaçmak isterken uzaklara
Sancısı ne denli ağırmış meğerse olmadığını sandığım kalbimin
Hangi yüreğe sonuna kadar açar artık paramparça edilmiş kapılarını
Bilinmezlikte kaybolmak, hiç var olmamışcasına yok olmayı dilerken böylesine
Şiir-E.Toğaç
Edibe ToğaçKayıt Tarihi : 1.1.2018 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!