Özümde senin vasiyetini taşıyorum
Ne zaman baksam başım eğik
Gökyüzü hangi mavi bilmiyorum
Yas nasıl tutulur bilmiyorum
Bunu ister miydin diye düşünmeden edemiyor
Nasıl devam ederim diye
Bir sürü nasihat alıyorum
Geceleri uyku bana uğramadığında
Seninle olan anıları unutmamak için
Yürüyorum aklıma geleni yazıyorum
İyi bir şair olduğumu söylemiyorum
Zaten güzel kafiye de yapamıyorum
Ama her şair gibi ben de
Bir kederi doldurmaya çalışıyorum
O pazar hayalini kurduğumuz şekilde
Yıllardır taşınılmayı bekleyen evde
Senle oturmanın nasıl olacağını merak ediyorum
Yazarken kimseye ifade etmeyen cümleleri
Sana yeni yolları döşüyorum
Kalede geçirdiğimiz o günü
Tekrar tekrar yaşamak istiyorum
Senin gibi her yerde uyuyorum
Günden güne sana benziyorum
Hiçbir zaman utanmıyor
Ama beni sana benzettiklerinde
Artık sadece hüzünle doluyorum
Affetmiştim, özrün aklıma geldiğinde
Saat başı kendime bunu söylüyorum
Kayıt Tarihi : 5.3.2024 00:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!