Bir Küçük Hikaye Şiiri - Miray Seyyar

zihnimin uğultularına bir esrar gibi
hapishaneme anahtar gibisin
beni yatıştırıp özgür bırakıyorsun
bu sefer ben de
hem senin bağımlın
hem de tutsağın oluyorum

bile bile dikenlere basıp kanayan bedenime gülümsüyorum
canımı acıtmama kızıyorsun çünkü daha çok acıtmak istiyorsun
bir kısrağa hükmedercesine nedense senin olmamı istiyorsun
bense ellerimi kendim bağlıyorum ve gözlerimi sımsıkı kapatıyorum
karanlıkta gözleri bağlı yürüyorum

ağaçlar baharda da yaprak döker, biliyorsun
sense benim son baharımsın
bazen kara kışımsın
bazen ise tenimi yakan bir yazsın
ama sürekli yanaklarıma yağıyorsun
ıslak gözlerimi neden bu kadar seviyorsun?
beni kutsallaştırıyorsun
sana ibadet eden yine de ben oluyorum