Ah! bir küçücük prensesim vardı adı Marziye
O benim manevi kızım,eşsiz bir inci biteviye
Asalet okunur küçük gözlerinde kadersizimin
Küçücük yaşına rağmen yüreği kocaman kimsesizimin
Henüz çocuk yaşında, sokaklarda dilenmeye çalışırsın
Küçücük yüreğinle bir çorba isterken ne de utanırsın
Ah Marziye,baban sakat sana ve kardeşine nasıl baksın
Seni sokaklarda dilendiren,süründüren kader utansın
Bir gün,keşke sen benim kızım olsaydın demiştim
Gözlerinden sıcacık yaşlar süzülürken ne de içli bakmıştın
Yüzümden yukarı bakıp, geçmişe dalıp dalıp gitmiştin
Küçücük,masum ürkek yüreğinle belli ki sevgiye susamıştın
Ah küçük meleğim annen yok seni kimler sarsın
Ayaz gecelerde üzerini hangi müşfik eller örtsün
Gece karası gözlerine bakıp kim yüzünü öpsün
Okula gönderirken kim arkandan sevgiyle baksın
Ah Marziyem henüz körpecik bir meleksin sen
Soğuk kış günlerinde sen üşürken nasıl titrerim bir bilsen
Anneciğin yok yavucuğum, sana kim masallar söylesin
O gül yanağına,kimler iyi geceler öpücüğü kondursun
O fakir halinle bile asalet okunuyor tatlı yüzünden
Rabbim seni esirgesin Marziyem kem gözlerden
Gel Marziye! evimiz ışığın güzel gülüşünle dolsun
Kızım ablan, kardeşin; eşim seninde annen olsun
Bir gün kaybolup gittin,bilmem şimdi nasıl nerelerdesin
Sana acımayan kader,bilmem nasıl kendini affettirsin
O içimi ısıtan tatlı gülüşünle kimbilir ne hallerdesin
Seni çok özledim küçük meleğim,çağırsam gelirmisin.
Nihat Gülle
Şair ve yazar
Kayıt Tarihi : 7.11.2008 00:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir trafik kazasında annesini kaybeden babası sakat kalan,henüz yedi sekiz yaşlarında geçimlerini kazanmak için bir süre dilenerek babalarına ve kendilerine bakmak zorunda kalan iki çocuğun bir babanın yürekler acısı trajedisi bu şiirde anlatılan gerçek hayattan alınmış içimi kanatan bir hayat hikayesini anlatmaya çalıştım bu şiirimde.Hayat böyle işte bir anda yıkılan yuvalar,bir enkaza dönüşen hayatlar,yaşam denizinde ölüm kalım savaşı veren henüz sokakta oynayacak yaşta küçücük masum yavrular.Hangimiz, yarın böylesi bir olayla karşılaşmayacağımızı garanti edebiliriz.Öyleyse böylesi insanlara gerçek ihtiyaç sahiplerine şefkat kanatlarımızı sonuna kadar açmalı elimizden gelebilecek hertürlü yardımı yapmalıyız diye düşünüyorum.Saygılar sunarım....
![Nihat Gülle](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/07/bir-kucucuk-prensesim-var-adi-marziye.jpg)
Önümde dolanıp durdu şiirin... Ah! Şu antoloji denen 'dipsiz kuyu' zamanı, enerjiyi yutmasa, kimbilir kaç kez okudum, yorumladıydım 'sımsıcak şiirini..
Engin bir gönülün 'insan-çocuk sevgisi' ruhumu aldı da götürdü.. Hesap sorar gibi 'onlarca Marziye' önüme dizildi...
Tebrikler, teşekkürler 'Asil Yürekli' Kardeşim... Uğranır artık sayfana... Am her yere nasıl yetişirim, merak konusu işte...!
Saygımlasınız...
İşte buldum, geldim Gönül Dostum... Ant+10 üzeriiii! Selamımı, muhabbetimi bıraktım sana...
Seni çok özledim küçük meleğim,çağırsam gelirmisin. ......çok güzel bir son teşekkür ederim...
TÜM YORUMLAR (4)