BİR KÖY VAR..(cevizin kabuğundan almış a ...

Cevizin kabuğundan almış adını,
Ismasından asarına sermiş malını,
Korkmamış vatan etmiş kayaların altını,
Türbe tepesinden göze hitab seyran var.

Doyamamış yeşiline suyuna,
Kırda gezer geyiğinden koyuna,
Çelebi(gören) şaşmış mizacına huyuna,
Görmek ister daha çok neler var.

Hınzır anlamış bereket var yurdumda,
Avla kalmamış yolak yapmış bağımda,
Dere’den Hamza Dede’ye bir sordum da,
Karanlıkta hınzırın çaya giden göçü var.

Yelim durmaz Almacık’tan üfürür,
Soğuk ile ayazı zerratıyla getirir,
Gözden yaş, tenden hararet götürür,
Esmesinde gönlüme keyif veren nurdan var.

Karında yağmurunda bereket nefesi,
Belen’den Alâkin’e bitmek bilmez çeşmesi,
Nisanında, mayısında durmaz çağlar deresi,
Cennetten menba’ına inen damla var.

Kiresce’den Söğüt’e davarları yayılır,
Ollak’da, Saya’da, Kavacık’ta kalınır,
Ruhumun tam ortasına bir ok saplanır,
Alâkin çeşmesinde su içen hayvan mı var.

…..

Tenhalaşmak bu mu idi kaderin?
Şu dünya hanındaki tatlı seferin,
Uzak da olsan gönüllerde hep yerin,
Bitmez tükenmez bir sevda var.

Altmışı geçmişler köye hepten sevdalı,
Bırakıp gitmez, burada bulmuş aşını,
Onlar da gitse kim bekler bu vatanı,
Ceddinden miras almış, vefa var.

Ruhunun sevdasından doğmuş dernek,
Gönlümün ayinesi kermeste her renk,
Bu, hizmet teşebbüsünde ilk denek,
Bu köy bize ecdadımızdan emanet,
Yetmez bu cennete daha fazlası gerek.

Gönlüm çoşmuş ne hayaller üfürür,
Tahayyülüm beni uzaklara götürür,
Bu hayaller kalem kâğıt bitirir,
Dizeye dökülmeyen daha çok mana var.

Duramadım, bitmek bilmez okul var,
Kalamadım, teslim oldum kader var,
Bir bilseler şu Zafer’in ne derdi var,
Kurumamış, taptaze yedi yıllık özlem var.

Zannetme ki, ben bir şairim,
Gönülden dökülmüştür sözlerim,
Gün olur bu diyardan giderim,
Kalanlardan ruhuma bir fatiha beklerim.