Bir Kor Düştü Yüreğime

yıl 99
daha ilk gün
ayrıldın aramızdan
bir gün döneceksin diye
bekler olduk
bekleye durduk
günler
ayları kovaladı
umutla beraber
hep seni özledik
hep seni
o güzel sözlerini
kimseyi
ve de hiç bir nesneyi
incitmeyişini
tavizsizliğini
yaşayışını
ve kararlılığını
özledik
özlettin bizi
ve gittik
seni çok seven
dostlar olarak
erciyes eteklerine dek
eteğine gittik
ve gördük
ve sual edip
o gün döndük
ama asla...
sevgiden olsa gerek
biran
ayrılığını düşünemedik
yaradanın sevgisi
sevgimizi gölgeledi
ne çare...
ve bir akşam üstü
aramızdan ayrılış haberin
bizleri yaktı da geçti
yüreğimiz parsellendi
can evinden vurulduk
ve seninle beraber
sanki bizlerde
toprağa gömüldük
yıl doksandokuz
aylardan altı mart
ağlattın bizleri
ağlattın
ve gittin
ve teslim olduk
rahmanın buyruğuna
seni unutmadık
unutmayacağız
yaşadıkça
bizler unutmak istesek de
unutulmuyor dostum
unutulmuyor
birilerince...

hani okula her sabah gelişte
yolda seni görürdüm
ve takılırdım ya
gölgene
okul dönüşü
her akşam öncesi
ağır ağır
ve zamana ayarlı yürüyüşün
bizim çocukların bile saati olmuştu
bak anne
babamın arkadaşı
yine geçiyor
aynı saatte
işte bak dostum
ne mutlu sana
sevgin kaldı hep yüreğimizde
anladık
bir kez daha seninle
ölümsüzlük gerçeğini
ruhun şad olsun
şadan olsun
hep seni
iyilerle
iyiliklerle
güzellerle
güzelliklerle anacağız
ve anarken o yerlerde
hep sen olacaksın
biliyorum
sen olacaksın
can dostum
sırdaşım
gönüldaşım.