Ayaklarımın dili olsa da
Bir söylese
Gezdiği ve bastığı yerleri
Belki utanırım,
Belki de ah!
Ne yerlerdi derim.
Şimdi ise; elimde bir baston
Yükümü kaldırmıyor artık
Bu ayaklar ve bacaklar
Kime ne derim
Hoyratça mı kullandım ki
Hep kendi, kendimi yerim
Yaşlandım ya
Baston en iyi arkadaşım
Tek teselli kaynağım
Çıkarım basamak, basamak merdivenleri
Ah ihtiyarlık,
Nerde o gençlik!
Koşarak çıktığım bu yollar
29.04.2013
Osman KarahasanoğluKayıt Tarihi : 29.4.2013 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dünyaya denen bu yere getirilen her insan nihayetinde elbet yaşlanacak,sonunda el mevtü hakkun kaziyesini imzalayıp ahiret alemine göçecek.Bunun çilesini sabırla çekerken ayaklarada büyük işler düşecek..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!