Bir Kıymeti Yok Şiiri - Mehmet Postallı

İnsan birbirine hiç acımıyor;
Bencil olanların merhameti yok
Kasası dolsa da, gözü doymuyor;
Milyonlar kazansa, kanaati yok

Bire aldığını, beşe satıyor
Vicdanı körelmiş, rahat yatıyor.
Bir şey olmak için bol bol atıyor;
Ağzından başka bir mahareti yok

Milyonlar oyuna, konsere gider
Kamunun parası oluyor heder
Millet feryat etse, kaç para eder;
Hedefini tutmaz, isabeti yok

Dikkate alınmaz mağdurun sesi
Umurlarında yok hak meselesi
Ağanın elinde para kesesi;
Dengeyi gözetmez, adâleti yok

Batı batı derken girdik balçığa
Buğday başağımız döndü kılçığa
Ne desen uslanmaz aklı uçuğa
Surat şimşir gibi, meymeneti yok

Aile kurumu yıl yıl çöküyor
Kişi kendi yuvasını söküyor
Eşini öldürüp, yıkıp, döküyor
Bir canın, canide hiç kıymeti yok

Edep sarayını alevler sarmış
Akıllara gelmez edepmiş, armış
Boşanmalar yüzde elliye varmış
Birçok evlilerin saadeti yok

Başkasının haremine sarkıyor
Ne utanç duyuyor, ne de ürküyor
Nikahsız olarak yatıp, kalkıyor
Doğan çocukların asaleti yok

Bazı ağızlarda kir hayli fazla
Allah korkusu yok, şer hayli fazla
Duyarsız kişiler bir hayli fazla;
Varolan kemlikten şikayeti yok

Kötü proğramlar yol gösteriyor
Diken tarlasını gül gösteriyor
Verimli toprağı çöl gösteriyor
Halkın engelleme dirayeti yok

Bilmem nasıl geldik biz bu günlere
Pınarlar kaynamaz, kurudu dere
Beden sergilenir kırık gözlere
Örfümüze uygun kıyafeti yok

Tağşiş yapıp gıdaları bozdular
Hasta edip, kabrimizi kazdılar
Alçaklığın tarihini yazdılar
Bu kalpazanların haysiyeti yok

Madde kullanımı, sigara yaygın
Sokakta, dükkanda gasp, vurgun, soygun
Üstünde durmak zor, zemin çok kaygın
Kanunun caydırma kifayeti yok

Ahlâka aykırı her türlü halt var
Kuzu sürüsüne girmiş canavar
Toy iken başlayıp, ölene kadar
Mevlâ'ya yaraşır ibadeti yok

İstismar, ihanet, kumar, hırsızlık
Yolsuzluk, sapkınlık, şirret, haksızlık
Çıkarcılık, vefasızlık, yüzsüzlük
Halkça düzelmenin işareti yok.

Mehmet Postallı / 2024