Bir Kıyıda Şiiri - Erkan Güçavlı

I
Bir kıyıda
aklın mı takılmış dalgalara?
bembeyaz köpükler içinde tenin
memleket sinmiş o gözlerin,
enginde mi dalmış -ah- sulara?

Yüzdüm
yüzdüm kıyılarına…
onca gurbetliğim ve
yorgunluğumdan mı olsa
ulaşmaya ramak kala
bir dalga çekip attı beni yine uzağına

Enginde batıp -ah- mavi, yeşile
ondan mıdır hep bu yalnızlık
bu, bir başınalık

II
Gurbet yorgunluğu tam kalkmadı sırtımdan
Sorma neden?

Halbuki
varıp yanı başına
kurduğum ütopyaları
bağıra bağıra anlatmak geliyor içimden

III
Güzel gözlerinle
görüyor olmalısın yeşilin en içlisini,
mavinin en yorgununu
Farkında değilsin
fakat
gözlerime bakıyordun…
gözlerimin tam içine…

Hala anlam veremedin mi?
mesela
bu kabus misali yaşananlara, memleketimizde
mesela
küçük bir kız dilenirken ışıklarda
minik, çıplak ayaklarının nasıl dayandığını bunca yoksulluğa…

Ahh!
Bilmez miyim niye yalnızsın
ve neler düşünüyor olabilirsin şu an…

IV
Bir umut görsem güzel gözlerinde,
orada dirileceğim
yetecek kederimin en katmerlisini bile iyi etmeye…

Ahh!
bir gülümsesen!
yeniden yeşerecek dünyanın en parlak renkleri
akıp gidecek gözlerimden mavi-yeşil bir hasret
(ki yaşamın sırları saklıydı bu iki renkte
gökyüzü, deniz
yağmur ve ormanlar)

Ahh!
elimden bir tutsan anlatacağım
memleketimin bereketli güzel yarınlarını

Ardından
mavi-yeşil bir tonla haykıracağım seni nasıl sevdiğimi