Bir Kıyamet Koptu Sanki Şiiri - Ahmet Kemal

BİR KIYAMET KOPTU SANKİ

Gecenin dördü
Dört dörtlüktü herşey
Dört dörtlük bir uykudaydık
Kimin umurunda
Ve birden
Kıyamet koptu sanki
Kaçacak yerler aradık yoktu yok yok
Kapılar açılmıyor ktlendik kaldık
Bir mezar oldu evler
Diri diri gömüldük

Çok şanslıymış meğer hemen ölenler
Kimi yatakta yumdu gözlerini hayata
Kimi bir zindan mahkumu gibi baktı hayata
Seslendik avazımız çıktığı kadar
Seslendik seslerimiz tükendiği kadar
Bir cevap yok yok bir cevap yok
Ne bir ses ne bir nefes
Kalakaldık öylece tık nefes olduk
Yalnız Allah var
Yalnız Allah var-----dı orda bize şahdamarından yakın
Yalnız Allah var
Bekledik bir yardım eli
Bekledik durduk
Son nefesimize kadar
Geldi koca bir vatan top yekun
Geldi tüm dünya
Yetişti Allah’ın yardımı çok şükür