Bir kıyamet günlüğü Şiiri - Cevat Çeştepe

yani son haberler, İstanbul'u sel götürdüğünü mü söylüyordu
her sokağına sinmiş ter kokusuyla sırılsıklam olduğunu mu?.
şimdiye kadar duyulmamış öyle şiddetli bir lodos esmiş ki
vapursuzluk hasretinden çıldırmış bütün Boğaziçi iskeleleri...
ve ayılamadan yıkılmış Galata kulesi, o gösterişli saltanattan
öyle mi henüz hiç kimse haber alamamış mı Marmara’dan ...
. . ,
/Biz şimdi bir gün öncesindeyiz. Sabah çok erken kalkıp, kırlarda karınca yuvalarına giden bütün yolları ekmek kırıntıları ile döşeyeceğiz. Bu arada belki ellerimiz de birbirine değecek ama o an sadece gülümseyeceğiz..... O kadar işte...../
. . . . . ,

kaldırım taşları mı olmuş çocuklar, açlığa şerbetli sokaklarda
son savaştan kalma bu günde ekmek gene düşünce karaborsaya...
dinlesene bak hiçbir sesten ses çıkmıyor bu kıyamet gününde
ne bir siren-ne de bir ağıt, gök gürlemesi bile yok gökyüzünde...
yoksa dünyanın sesi mi tükendi ya da sağır mı olduk hepimiz
hangi kuşun kanadına saklı, bir ağızdan söylenen türkülerimiz...
. . ,
/Biliyoruz, zaman çok hızlı akıp gidecek. Farkına varmayacağız havanın karardığının. Fırsatını bulursak yuvadan bakışlarını uzatan yavru kuşların başlarını okşayıp, onlara koro halinde türkü söylemesini de öğreteceğiz.... Ne güzel değil mi...../
. . . . . . ,

bütün sermayeler battı-batar olmuş, bataryalar çekince fişlerini
kör nişancı kendine saklamış, ışıkların söneceği en son saati...
sütü boşalmış meme gibi, dünya kabuğunun saklanırken içine
bir güneş belki uzaklarda, doğacak yön arıyordu yeryüzüne...
şimdi biz seninle, varsa bütün elmaları toplayarak dallarından
yeni yarınlar için, bir günah işler gibi dişleyelim her yanından......
. . ,
/Sonra eve gelip bir çilingir sofrası kuracağız kendimize, şöyle salata-peynir filan. Hafif şeyler yani. Belki kuşlara öğrettiğimiz türküleri bu defa biz söyleriz bir ağızdan. Sarhoş olunca. Gece yarısını geçince de soyunup yatarız.... Rüzgar hızını., yağmur şiddetini arttırmadan yani...
.
.
Cevat Çeştepe -2010/2020