Eski bir kitabın sayfaları arasında duruyorum,
Kumaşım solmuş, kenarlarım kıvrılmış.
Üstümde bir çiçek kurusu, belki bir mektup izi
Sanki zaman, tam o sayfada durup
"Burada unutuldun," demiş.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta