Bir okul arkadaşım vardı hayatta değil
Vefatını altı ay sonra duydum birinden
Onunla on yıl dargın gibiydik çok üzüldüm
Keşke dedim içimden, son bir kez barışsaydık
Ve ben o eski dosta, son görevi yapsaydım.
Adını vermeyeyim, belki ruhu incinir
Fakat yazdıklarıma, kıssadan hisse denir.
Ben kırılgan yapıda, duygusal bir insanım
Beni seven dost bilen, öyle tanır kırmazlar
İki de bir sitemle, sorgulama yapmazlar
Fakat ben de onların, gönlünü asla kırmam.
Vefat eden o dostum, Allah rahmet eylesin
Çok sık sitem ederdi, okul arkadaşıyız
Hemşeriyiz diyerek, benden çok şey beklerdi
Tanıyan herkes onu, patavatsız bilirdi.
Acı dili yüzünden, on yıl dargın kalmıştık
Aslında biz onunla, on kez küstük barıştık
Sitemle geleceksen, gelme desem de onun
Her barışmada yine, ilk sözü sitem oldu.
Dilini tutamıyor, sitem sevgi diyordu
Tekrar tekrar kırıyor, asla fark etmiyordu
Bu nedenle son defa, kırıldım dargın kaldım
On yıl kadar bir süre, ne ben ne o aradı.
Değerli kadim dostlar, lütfen kimse kimseye
Şu üç günlük dünyada, sitem edip durmasın
Birimiz birimize, eğer gönül koymuşsak
Sitem devam ederse, lütfen görüşmeyelim.
Çünkü sitem edenler, savcı ve yargıç gibi
Davranırken unutur, bu hak adli makamın
Kanunlara aykırı, suç varsa ceza vardır
Onun da kararını, resmi yargıçlar verir.
Bir düşünür kimseyi mahkeme etmeyiniz
Yoksa onlar da sizi mahkeme etmek ister
Demiş doğru söylemiş, narsis ibret almamış
Oysa sıksa dişini, dil susar konuşmazdı.
Dilin kemiği yoktur derler bence yanlıştır
Dilin kemiği vardır, onlar dişlerimizdir
Sıkarsın dişlerini, bir süre konuşmazsın
Ne yersiz bir laf eder, ne de sitem edersin.
Kayıt Tarihi : 28.8.2019 10:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
