Bir Kış Akşamı Şiiri - Osman Talha Biçer

Bir kış akşamı daha geçiyor gözlerimden
Sisli,puslu bir o kadar da soğuk...
Aldırmadan adımlıyorum kaldırımları..
Attığım her bir adımdan geriye
Sensizliğin ayazını bırakıyorum
Bir uğultu var kulağımda
Gitgide berraklaşıyor
Yavaştan seçiyor gibiyim
Evet,bu bozkırın tezenesi
Durmadan çalıyor yine
Telden tele dokunuyor
Bir de kalbime..
Usulca mırıldanıyor
"Ben de gülemedim yalan dünyada"
Bir müddet duraklıyorum
Gülmek bile ağır diyorum
Paylaştığın biri olmayınca..
Adımladıkça kaldırımları
Sazdan şiire doğru geçiyorum yavaş yavaş..
Kaldırım,soğuk,karanlık..
Bu sefer Üstaddan..
"Gündüzler size kalsın verin karanlıkları"
Mısralar mısraları kovalıyor içimde..
Yürümeye devam ediyorum durmadan
Bir güvercine ilişiyor gözlerim
O da senin gittiğin diyarlara gidiyor olmalı
Heyecan var kanatlarında
"Keşke yalnızca bunun için sevseydim seni" der demez
Gözlerimde beliriyosun
Ama gözyaşı olup düşüyosun ardından
Bende
Sana dair ne varsa köşede bucakta kalan
Anıyorum...
Ve ben anılarda yaşlanırken
Sen hep genç kalıyorsun..