Bir kış akşamında üşürüm evde
Dert var ne deyim ki kader de
Öyle bakma ne olursun ki bana
Acıtır içimi o büyülü keder de
Ulaşamam ki sana çok yüksektesin
Görmeye gelsem de sen görmezsin
Dertleri sen verdin bana ey gönül
Bu bedenim acıyı senle öğrensin
Kalksam ayağa dikilsem bugün
Buz tutmuş bedenim de düğün
Ömrümü sana verdim ey gönül
Bak hayatımda kalan en son gün
Üşürüm üstümü örten de yok ki
Donmuş sacaklar gibi der ol ki
Bir kücük darbe yıkar beni içten
İçimden bir ses öl de kurtul diyor ki
Kayıt Tarihi : 18.2.2008 19:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!